Tematem książek powinny być wieczne prawdy

Boski Dyskurs Bhagawana Śri Sathya Sai Baby wygłoszony w holu budynku Śri Sathya Sai Books and Publications Trust na terenie aśramu Prasanthi Nilayam 24 sierpnia 2007 r.

Wszyscy byli studenci, którzy tutaj pracują, solidnie i z oddaniem wywiązują się ze swoich obowiązków. To dzięki ich ciężkiej pracy nasza księgarnia bardzo się rozwinęła. Nie wystarczy, że tylko wydajecie książki; powinniście wcielać w życie to, co zawierają te książki. Powinniście rozumieć, przyswajać i praktykować wszystkie nauki zawarte w tych książkach. Pustaka (książka), mastaka (głowa) i hasta (ręka) powinny działać w harmonii.

            Czytanie bez praktykowania jest bezużyteczne

            Dzisiejszy świat potrzebuje służby. Powinniście kochać wszystkich. Kochaj wszystkich, służ wszystkim. Tego się od was oczekuje. Niezależnie jaką pracę wykonujecie, róbcie to z poczuciem, że wykonujecie pracę Boga. Na tym świecie nie ma miejsca, gdzie nie byłoby Boga. Jest On wszechprzenikający. Nigdy nie myślcie, że Bóg jest tutaj, a nie ma Go tam. On jest wszędzie. Bóg jest w was, z wami, nad wami, pod wami i wokół was. Niezależnie co się dzieje, dzieje się to z Woli Boga, a nie tylko dzięki waszym wysiłkom. (Bhagawan, pokazując swoją chusteczkę, kontynuował.) Oto tkanina. Wydaje się być tkaniną, ale w rzeczywistości tak nie jest; jest to zbiór nitek. Dalej, nitki są zrobione z bawełny. Zatem najpierw bawełna, potem nici a potem tkanina. Podobnie jest z wami. Nie jesteście jedną osobą, lecz trzema: tą, za którą się uważacie, tą, za którą mają was inni oraz tą, którą w rzeczywistości jesteście.

            Także z książką wiążą się trzy osoby: ta, która ją pisze, ta, która ją drukuje i ta, która ją czyta. Samo wydawanie książek nie jest ważne. Ważniejsze jest, abyście wydawali dobre książki, które poszerzają widzenie ludzi na całym świecie. Nie powinniśmy być małostkowi; powinniśmy rozwinąć szerokie uczucia. Powinniśmy publikować książki, które są ważne dla wszystkich. Pieniądze nie są ważne; ważna jest moralność. Pieniądze przychodzą i odchodzą, moralność przychodzi i wzrasta. Powinniśmy rozwijać moralność. Pisze się wiele książek, wielu ludzi je czyta, ale wszystko to jest bezużyteczne, jeśli nic nie wciela się w życie. Powinniśmy wcielić w życie przynajmniej jedną zasadę podaną w książkach, które czytamy. Na talerzu może być wiele różnych artykułów spożywczych, ale nie zaspokoimy naszego głodu samym powtarzaniem nazw artykułów. Weźcie przynajmniej jeden artykuł i zjedzcie go. Na temat Swamiego napisano dużą liczbę książek. Ale czy wcieliliście w życie chociaż jedną zasadę tam zawartą? Nie. Jaki jest pożytek z czytania książek, jeśli nic nie wcielacie w życie? Jeśli przeczytacie dziesięć nauk w jakiejś książce, wcielcie w życie przynajmniej jedną. Tylko wtedy nabierzecie niezbędnej siły i zdolności ze swojego czytania.

            Pisarze i wydawcy powinni mieć czyste serca

            Nasz Rajan wkłada wiele wysiłków w rozwijanie Book Trustu. Robi o wiele więcej niż można oczekiwać od osoby w jego wieku. Współpracują także studenci stwarzając tym przyjemną atmosferę, która sprzyja płynnemu funkcjonowaniu Trustu. Niezależnie od rodzaju pracy, dobre wyniki są możliwe tylko poprzez współpracę. O jakiego rodzaju współpracę chodzi? Powinna to być współpraca oparta na serdecznych relacjach międzyludzkich. Ale nie tylko to; powinniście poznać umysły współpracowników i rozwinąć pełne wzajemne rozumienie się.

            Wszyscy są jednym, bądź jednaki dla każdego. Wszyscy powinni pracować w jedności. Ktoś może pisać książkę, kto inny może ją drukować, a jeszcze inny ją sprzedawać. Jednak wszyscy powinni pracować w doskonałej harmonii. Kiedy istnieje jedność, wtedy jest pokój i harmonia. Jak możecie rozwinąć czystość? Nie może być czystości, gdy w umyśle macie negatywne odczucia. Przede wszystkim powinna być jedność. Gdzie jest jedność, tam jest czystość. Gdzie jest czystość, tam przejawi się boskość. Dlatego przede wszystkim rozwijajcie jedność i czystość. Tylko wtedy możecie osiągnąć boskość. Zatem, wszyscy powinniście być zjednoczeni. Ja widzę nie pustakę (książkę), jaką drukujecie, lecz waszą mustakę (głowę). Rajan przynosi Mi mnóstwo książek i innych publikacji, które wydaje Trust. Ale one nie sprawiają Mi żadnego zadowolenia. Ja widzę czystość serca osoby, która pisała książkę.  Potrawa będzie smaczna, jeśli jest gotowana w czystym garnku. Czystość naczynia jest bardzo ważna. Tak samo ważna jest czystość serca. Dlatego czyńcie swoje serca czystymi i świętymi.

            Panujcie nad swoimi pragnieniami

            W świecie wszystko może się zmienić, ale serce się nie zmienia. Mam tu na myśli serce duchowe, a nie fizyczne. Duchowe serce oznacza Boga. Bóg nie ma jakiejś szczególnej postaci. Nazywa się Go Atmą, która jest wszędzie. Ale nie możecie jej zobaczyć, gdy przesłaniają ją wasze myśli i pragnienia. Księżyc jest stale na niebie, ale nie zdołacie go zobaczyć, gdy przesłaniają go chmury. Jeśli chcecie zobaczyć księżyc, musicie poczekać jakiś czas. Zobaczycie go, gdy odpłyną chmury. Ćandrama manaso dźataha ćakszo surjo adźajata (księżyc zrodził się z umysłu a słońce z oczu Najwyższej Istoty). Atma jaśnieje jak księżyc na niebie naszego serca. Ale czasami jest zakryta naszymi myślami i pragnieniami. W niektórych porach roku występują grube warstwy chmur. Gdy są grube warstwy chmur, księżyca nie widać. Tak samo Atma jest wrodzona w każdym. Nie jesteście zdolni widzieć Atmy, z powodu grubych chmur waszych myśli i pragnień. Powinniście więc panować nad swoimi pragnieniami. Mniej bagażu to większa wygoda i przyjemna podróż.

            Możecie doświadczyć ogromnego szczęścia, jeśli zredukujecie bagaż swoich pragnień, które przesłaniają wasze szczęście. Gdy ograniczycie swoje pragnienia, wszystko stanie się dla was dobre. W Wedancie jest to nazywane wajragją (wyrzeczeniem). Co się rozumie pod pojęciem wajragji? Oznacza ona ograniczenie pragnień. Nie rozbudowujcie dzień po dniu swoich pragnień. W miarę jak nasze ciało starzeje się, z każdym dniem ubywa nam życia. Dlatego będzie dla nas bardzo korzystne, jeśli ograniczymy pragnienia. Gdy zmniejszycie swoje pragnienia, możecie zawsze być szczęśliwi. Możecie przeczytać dowolną liczbę książek i wysłuchać wszelkiego rodzaju świętych tekstów. Ale przede wszystkim musicie ograniczyć pragnienia. Tylko wtedy możecie z przeczytanych i usłyszanych nauk wynieść korzyść. Każdy ma jakieś pragnienia, ale niektóre są potrzebne, a inne nie. Kiedy rano budzimy się, co takiego robimy? Wstajemy z łóżka z mnóstwem pragnień.

O człowieku! Usilnie walczysz w życiu po to tylko, by zapełnić żołądek. Zdobywasz miriady rodzajów wiedzy w różnych dziedzinach. Sprawdź i dowiedz się sam, jakież to wielkie szczęście osiągnąłeś, poświęcając cały swój czas, od świtu do nocy, na zdobywanie doczesnej wiedzy i zarabianie pieniędzy, zapominając przy tym o Bogu?

            Rozwińcie stałe oddanie

            Cokolwiek zrobicie, pójdzie zwyczajnie na marne, jeśli zapomnicie o Bogu. Miejcie Boga za swój najwyższy cel. Bóg nie przebywa gdzieś w odległej krainie. Jest obecny wszędzie. Ludzie mogą mówić różności, możecie stanąć wobec rozlicznych trudności, ale nigdy nie powinniście zapominać o Bogu. Jedynie wtedy, gdy macie tak czyste, stałe i niezachwiane oddanie, możecie być nazwani prawdziwym wielbicielem. Nie możecie nazywać się wielbicielami, jeśli macie chwiejne i niestałe oddanie. Wasze oddanie powinno być pełne i całkowite niczym ocean, który zawsze jest pełny i nigdy go nie ubywa. Z jednej strony jego wody ciągle parują, a z drugiej – rzeki wciąż do niego wpływają. Rezultatem jest stałe utrzymywanie jego pełni. Uczyńcie swoje serca niczym ocean. Nie dopuśćcie, aby było zaburzone przez fale waszych pragnień. Na oceanie może powstać dowolnie dużo fal, ale on zachowuje nienaruszony stan. Zatem, utrzymujcie swoje serca zawsze czyste, stałe i bezinteresowne.

            Nasz Rajan czyni wielkie wysiłki, aby wprowadzać zmiany w publikacji książek. Wydał wiele dobrych książek na 80-te Urodziny. Wykonujcie swoją pracę bez jakiegokolwiek oczekiwania. Cokolwiek robicie, róbcie to jako ofiarę dla Boga. Sarwa karma Bhagawad pritjartham (wszystkie czyny wykonuj dla zadowolenia Boga). Oto prawdziwe oddanie. Nie czyńcie rozróżnień takich jak ‘To jest moja praca, tamto jest pracą Swamiego, a tamta dotyczy Mandiru lub publiczności’. Wszelka praca jest pracą Boga. Ten który pisze książkę, ten który ją drukuje i ten który ją czyta – wszyscy są jednym. Nigdy nie dopuszczajcie różnicujących odczuć. Możecie rozwinąć stałe oddanie tylko wtedy, gdy nie czynicie różnic. Wasze oddanie powinno być zawsze stałe. Chwiejne oddanie jest bezużyteczne. Co się dzieje, gdy macie chwiejny umysł? Całe wasze życie staje się niestabilne. Nie dopuszczajcie do niestałości umysłu. Pragnienia i myśli mogą się rodzić. Ale powinniśmy korzystać ze zdolności rozróżniania, by stwierdzić ‘Czy jest to dobre, czy złe? Czy jest to właściwe, czy niewłaściwe?’ Jeśli wiecie, że coś jest właściwe, idźcie za tym; nigdy nie odrzucajcie. Wasza zdolność rozróżniania jest niczym sygnał. Kiedy wasza jaźń podpowiada wam z wnętrza, że coś jest właściwe, powinniście skrupulatnie podążyć za tym, niezależnie od tego, co powiedzą inni. Niechaj ludzie mówią, co chcą, ale my powinniśmy pozostawać z nieporuszonym umysłem. Wielkość nie zawiera się w wydawaniu książek; zrozumcie esencję w nich zawartą. Esencja ma najwyższe znaczenie. Nie może istnieć książka bez treści. Podobnie, nie może istnieć treść bez tematu. Jaką tematykę powinniście wybierać? Powinniście wybierać te tematy, które odnoszą się do serca. Ignorowanie takich tematów sprowadza się do ignorowania głosu serca.

            Pisarze powinni pisać dobre książki, które przynoszą korzyść czytelnikom. Nie powinniśmy wydawać książek na niskim poziomie, które wywołują u czytelników upokarzające doczesne pragnienia. Jaki jest los takich książek? Nikt ich nie czyta. Tematem książek powinny być wieczne prawdy, które odciskają się na sercach czytelników. Powinniśmy działać bez schodzenia ze ścieżki satji (prawdy) i dharmy (prawości). Satja i dharma nie różnią się między sobą. Satjannasti paro dharma (nie ma dharmy przewyższającej prawdę). Satja i dharma są jednym i tym samym. Bez dharmy nie może być satji, a bez satji nie może być dharmy. Są one wzajemnie zależne i są niczym wzajemne lustrzane odbicia. Stosując się do satji i dharmy, możemy osiągnąć wszystko. Kiedy naszym celem uczynimy satję i dharmę, niewątpliwie osiągniemy cel naszego życia. Dzisiaj nie da się szczegółowo wyjaśnić tego tematu z powodu ograniczeń czasowych. Chciałem powiedzieć wam tylko coś związanego z publikowaniem książek. Jakie książki powinniście publikować? Powinniście publikować tylko dobre książki. Wysłuchaliście wiele Dyskursów i przeczytaliście wiele książek. Wszystko, co usłyszeliście, pieczołowicie przechowujcie w sercu i starajcie się wcielać to w życie.

[z Sanathana Sarathi, Sept. 2007, tłum. KMB; 2007.10.23]