Aby osiągnąć boskość, stale
rozmyślajcie o Bogu
Boski
Dyskurs Bhagawana Baby wygłoszony trzeciego dnia Ati Rudra Maha Jadźni, 11
sierpnia 2006 r.
| Pan
Kajlasu przejawił swoją Boską Formę z półksiężycem zdobiącym jego głowę,
chłodnymi wodami rzeki Gangi płynącymi między lokami zmatowanych włosów, z
promiennym trzecim okiem na środku czoła i purpurową szyją jaśniejącą blaskiem
jagód jeżyn. Nosi bransoletki z węży i wężowy pasek, całe ciało ma wysmarowane wibhuti, czoło zdobi
kropka kumkum, rumiane usta noszą ślady soku betelu, kolczyki z
diamentami dyndają na jego uszach a całe ciało emanuje boską poświatą. (Wiersz telugu) |
Ucieleśnienia
miłości!
Pan Dakszinamurti przenika cały
wszechświat. Świat jest odbiciem, reakcją i oddźwiękiem Dakszinamurtiego. Jest
młody. Był, jest i zawsze będzie młodzieńczy. Jednakże Jego uczniowie są
czcigodnymi starcami; są przesiąknięci świętą wiedzą. Rozpowszechnili Jego
przesłanie na niezliczone sposoby. Prawdziwej natury Pana Dakszinamurtiego nie
da się opisać.
|
Zdumiewające
są opowieści o Panu; Oczyszczają
życie ludzi we wszystkich trzech światach, Są
niczym sierpy, co przecinają doczesne więzy, Są
niczym dobry przyjaciel, który pomaga w potrzebie, Są
niczym schronienie dla mędrców i proroków prowadzących leśną ascezę. (Wiersz telugu) |
Któż zdoła opisać chwałę Dakszinamurtiego? Jego
natura przeczy wszelkim opisom. Jest On uosobieniem ciszy. Samo Jego milczenie
uczy całej mądrości. Z tego milczenia emanuje sudźńana (rozróżniająca
wiedza), widźńana (wyższa mądrość) i pradźńana (stała
zintegrowana świadomość). Promienieje On boską mądrością. Na Jego twarzy zawsze
igra słodki uśmiech. Nie da się opisać natury Dakszinamurtiego. Jest On nirgunam,
nirańdźanam, sanatana, niketanam, nitja, śuddha, buddha, mukta, nirmala
swarupinam (Bóg jest bez atrybutów, nieposzlakowany, wieczny, ostatecznym
celem, niezmienny, czysty, oświecony, wolny, ucieleśnieniem świętości).
Żaden opis, żadne rozwodzenie się nie jest w stanie
w pełni oddać Jego prawdziwej natury. Jego forma jest promienna i pełna
błogości. Jak ktoś mógłby opisać takie ucieleśnienie miłości?! Jest On
ucieleśnieniem prawdy.
|
Stworzenie
wyłania się z prawdy i rozpływa się w prawdzie, Czy
jest w kosmosie miejsce, gdzie prawda nie istnieje? Wyobrażajcie
sobie tę nieskazitelną prawdę. (Wiersz
telugu) |
Na tym świecie nie ma miejsca, którego nie przenika
prawda. Prawda jest niezmienna. Każda rzecz w tym świecie może się zmienić, ale
nie prawda!
Słynny muzyk, ś.p. M.S. Subbulakshmi, przed rozpoczęciem
koncertów zawsze modliła się o błogosławieństwa Pana Dakszinamurtiego. Nikt nie
wykona nawet najmniejszego zadania bez błogosławieństwa Pana Dakszinamurtiego.
Wszystko jest możliwe wyłącznie dzięki Jego boskiej woli. Z Niego wyłoniły się
wszystkie boskie formy. Jest młodzieńcem, niemniej tkwią w Nim wszelkie boskie
moce. Gdzie znaleźć tak wszechobecnego, zawsze młodego Dakszinamurtiego? Sarwatah
pani padam tat sarwato 'kszi-śiro-mukham, sarwatah śrutimal loke sarwam awritja
tiszthati (mając wszędzie swoje ręce, stopy, oczy, głowę, usta i uszy,
przenika On wszystko, cały wszechświat). Pan Dakszinamurti jest obecny w
naszych oczach, które widzą, uszach, które słyszą i nosie, który wdycha
powietrze. Wszystkie słowa, które wypowiadamy, należą do Niego. W
rzeczywistości jest On źródłem wszystkich naszych poczynań w stanach
przebudzenia, snu i głębokiego snu. Z tego powodu powinniśmy żyć z ciągłą
świadomością natury Pana Dakszinamurtiego.
Boskość przenika wszystko. W tym wszechświecie nie
ma miejsca, którego nie przenikałby Bóg. Na tym świecie nie ma rzeczy, która
nie jest boska. Każda rzecz, każda osoba – ba, nawet owady i bakterie są
ucieleśnieniami Pana Dakszinamurtiego. Ten jeden boski pierwiastek przejawia
się w różnorakich formach.
|
Klejnotów
jest wiele, lecz złoto jest jedno. Krów
jest wiele, lecz mleko jest jedno. Istot
jest wiele, lecz oddech jest jeden. Form
jest wiele, lecz Bóg jest jeden. (Wiersz telugu) |
Każdy musi uświadomić sobie tę prawdę. Możecie
wyśpiewywać chwałę Boga dowolną liczbą imion, takich jak Rama, Kriszna,
Gowinda, Narajana itd. Są to imiona przypisane Bogu przez człowieka. Jednak Bóg
nie ma żadnego szczególnego imienia ani formy. Wszystkie imiona i formy są
Jego. Pierwiastek Dakszinamurti przenika wszystkie istoty. Jest On ćajtanja
swarupa (ucieleśnieniem świadomości). Gdziekolwiek istnieje świadomość,
tam jest Dakszinamurti. Świadomość Dakszinamurti jest obecna we wszystkich
ludzkich istotach. Ale człowiek nie potrafi zrozumieć tej boskiej świadomości z
powodu przywiązania do fizycznego ciała. Dzieje się tak dlatego, że zespół
ciało-umysł-intelekt-ćitta-ahamkara przesłania pierwiastek
Dakszinamurti. Ponadto zrozumieniu boskiego pierwiastka przeszkadzają ariszadwargi
(sześciu wewnętrznych wrogów w postaci żądzy, gniewu, chciwości, tępoty, pychy
i zazdrości). Są one niczym ciemne chmury, które zasłaniają wspaniale
jaśniejące słońce. Myślimy, że słońce jest niewidoczne, ale kiedy po pewnym
czasie ciemne chmury rozchodzą się, słońce pojawia się w całej swojej
świetności. Podobnie, jeśli zdołacie usunąć 'chmury' adźńany
(niewiedzy), ahamkary (ego) i ariszadwarg, będziecie w stanie
zrozumieć pierwiastek Dakszinamurti w postaci tej obecnej w was promiennej
boskiej świadomości.
Każdy człowiek powinien starać się wyzbyć ariszadwarg.
Można pozbyć się tych ciemnych chmur ariszadwarg, recytując boskie imię i stale
kontemplując o Boskości. W istocie ariszadwargi nie są cechami
wrodzonymi człowieka. Nabywa się ich w ciągu życia; sami je zdobywacie.
Przychodzą jedna po drugiej i osiadają na podobieństwo grubych chmur na
psychice ludzkiej istoty. Na przykład, pojedyncza bransoletka na ręce nie
wydaje dźwięku. Gdy dołoży się drugą, zaczynają hałasować. Ludzka istota
rozpoczyna życie w pojedynkę. Stopniowo rozwija iluzoryczne potrzeby, takie jak
rodzina itp. Jest to kama (pragnienie, pożądanie). Z powodu tego
pragnienia żeni się i przyjmuje żonę. W ten sposób stają się dwojgiem. Z czasem
tych dwojga rozmnaża się w wielu, tj. dzieci, wnuki itd. Tak więc rodzina
ciągle powiększa się. Całe to przywiązanie człowieka jest jego własnym
wytworem; nie jest to dar boży. Dlatego należy czynić wysiłki, aby już od
wczesnych okresów życia nie uwikłać się w te więzy. Takiego przesłania na
własnym przykładzie nauczał Pan Dakszinamurti. Ponieważ na początku nie
skrępował się tego rodzaju więzami, zawsze wyglądał młodo i świeżo.
Człowiek nie powinien degenerować się do zwierzęcia.
Powinien wieść życie ludzkiej istoty. Tylko wtedy zasługuje na miano ludzkiej
istoty. W przeciwnym wypadku istnieje niebezpieczeństwo zdegenerowania się do
zwykłego zwierzęcia. Takie cechy jak kama (żądza), krodha
(gniew), lobha (chciwość), moha (zaślepienie), mada
(pycha) i matsarja (zazdrość) przejawiają się w wysokim stopniu tylko u
zwierząt. Zawsze powinniśmy żyć jak dwunożne ludzkie istoty, a nie jak
czteronożne zwierzęta. Każda osoba musi stale przypominać sobie, że jest ludzką
istotą, a nie zwierzęciem. Musi rozwinąć wiarę, że jest nie zaledwie ludzką
istotą, ale zaprawdę ucieleśnieniem Boskości. W urzeczywistnieniu tej prawdy
człowiekowi przeszkadza umysł, intelekt, ćitta (pamięć), zmysły i ego.
Mówicie: 'To jest moja chusteczka.' Wynika z tego, że jesteście czymś różnym od
chusteczki. Podobnie mówicie: 'Ten garnuszek jest mój.' Oznacza to, że
garnuszek jest czymś oddzielnym od was. W taki sam sposób powiadacie: 'To jest
moje ciało.' Stwierdzenie to implikuje, że nie jesteście ciałem. Gdy mówicie:
'Mój umysł,' znaczy to, że jesteście różni od umysłu. W takim razie nasuwa się
pytanie, kim jesteście. Ponieważ jesteście czymś innym niż wszystkie te rzeczy,
możecie mówić 'moje ciało, mój umysł.' Nieprawdaż? Tego rodzaju dociekanie
utrwala prawdę, że jesteście własną jaźnią, a nie ciałem, umysłem, intelektem, ćittą,
zmysłami czy ahamkarą (ego). Jednakże wiążąc się z tymi okrywami i
przydatkami, rozwijacie rozmaite cechy.
Pan można przyrządzić przez zmieszanie trzech
składników, mianowicie liści betelu, proszku z orzechów betelu i ćunnam
(gaszonego wapna). Kiedy się go żuje, jama ustna i wargi robią się czerwone. Za
ten kolor odpowiedzialne jest wapno, ale trzeba go dodawać w bardzo małych
ilościach, gdyż w przeciwnym wypadku istnieje niebezpieczeństwo zapalenia jamy
ustnej. Podobnie, człowiek powinien przyjmować rozsądne granice swoich
poczynań. Tylko gdy trzyma się ustalonych ram, może wieść życie jak ludzka
istota. Z chwilą przekroczenia swoich granic staje się demonem. Człowiek
powinien żyć wyłącznie jak ludzka istota. W wyrazie manawa (ludzka
istota) są trzy zgłoski; 'ma' znaczy maja (iluzja lub ignorancja), 'na'
– bez, zaś 'wa' – zachowanie się. Zatem manawą jest ten, kto
zachowuje się bez iluzji. Pan Dakszinamurti nauczał takiej świętej dźńany
(mądrości). Nauczał, że mimo przywdziania ludzkiego ciała, nie należy się do
niego przywiązywać.
Ucieleśnienia
miłości!
Najważniejszą
i wrodzoną cechą ludzkiej istoty jest miłość. Jest to dar od matki. Miłość jest
Bogiem, żyjcie w miłości. Musicie wieść życie z miłością. Kogokolwiek
spotykacie, traktujcie go jako ucieleśnienie Boga. Nawet gdy spotykacie kogoś
wam wrogiego, pozdrawiajcie go. Tylko wtedy będziecie mogli być uznani za
prawdziwą ludzką istotę. Stale pamiętajcie fakt, że Swami jest wiecznym
świadkiem wszystkiego, co dzieje się na świecie i że obserwuje was. Nie
zadajcie się z ugrupowaniami szerzącymi podziały. Gdy przyłączycie się do
takiej walczącej grupy, pojawią się wszelkiego rodzaju poróżnienia. Dzisiaj na
świecie jest wiele takich ugrupowań. Nie da się znaleźć nawet jednej osoby,
która nie należy do takiego czy innego ugrupowania. Jedyną różnicą jest stopień
zaangażowania. Ktoś, kto stale rozmyśla o Bogu jest najszlachetniejszym z
ludzi. Sarwada sarwa kaleszu sarwatra Hari ćintanam (zawsze, o każdej
porze i wszędzie rozmyślaj o Bogu). Tak więc, czas należy zawsze spędzać na
kontemplacji Boga. Nawet wasze ciało ma być zajęte pracą Boga. Całe wasze życie
musi wypełniać Boskość. Tylko gdy ktoś prowadzi tak święte życie, jego intelekt
rozkwita. Życie stanie się boskie tylko wtedy, gdy rozwinie się oddanie Bogu.
Wtedy człowieczeństwo zostanie uświęcone a życie spełnione. Przede wszystkim
musicie żyć jak prawdziwe ludzkie istoty. Tylko wtedy możecie osiągnąć Boskość.
Śri Ramę w tretajudze uważano za zwykłego człowieka we wczesnym stadium
rozwoju. Dopiero gdy zabił Rawanę i zniszczył siły demonów, ludzie wysławiali
Go jako Boga.
Ucieleśnienia
miłości!
Nie
możecie doświadczyć błogości dopóki jesteście dotknięci przypadłościami ariszadwarg.
Bóg jest ucieleśnieniem błogości. Nitjanandam, parama sukhadam, kewalam
dźńanamurtim, dwandwatitam, gagana sadriśam, tattwamasjadi lakszjam, ekam,
nitjam, wimalam, aćalam, sarwadhi sakszibhutam, bhawatitam, trigunarahitam
(Atma jest ucieleśnieniem wiecznej błogości, najwyższego szczęścia, absolutnej
mądrości, znajduje się ponad parami przeciwieństw, jest rozległa jak niebo,
celem wskazanym w mahawakji Tattwamasi, jednym bez drugiego, jest wieczna,
czysta, niezmienna, świadkiem wszystkich zachowań intelektu, wykracza ponad
wszelkie stany umysłu i jest wolna od trzech gun – sattwy, tamasu
i radźasu). Aby się o tym przekonać, należy zawsze próbować żyć w
szczęściu i eliminować owych sześciu wewnętrznych wrogów.
Musimy
żyć w stanie, który wykracza ponad dwoistość par przeciwności. Tylko gdy
będziecie wieść tak święte życie, będziecie mogli być uważani za prawdziwe
ludzkie istoty. Jeśli przypadkiem pojawią się w was jakieś złe cechy, by się
ich pozbyć, wspominajcie imię Boga. Gdy będziecie stale rozmyślać o Bogu, sami
staniecie się Bogiem.
Ucieleśnienia
miłości!
Wszyscy
naprawdę jesteście ucieleśnieniami miłości. Bez miłości nie moglibyście przeżyć
nawet sekundy. Wyrażacie tę miłość rozmaicie. Rozwijajcie miłość. Żyjcie jak
ucieleśnienia miłości. Stopniowo osiągajcie Boskość. To ważne przesłanie
dzisiaj wam przekazuję. Temat ten rozwinę w nadchodzących dniach.
[Tłum. KMB; 2006.08.17]