BHADŹA GOWINDAM – ŚRI ŚANKARA
Bhadźa Gowindam jest prawdopodobnie jedną z najpopularniejszych pieśni religijnych w sanskrycie. Prostym językiem w mnemonicznych wersetach zawarte są najwyższe prawdy Wedanty, tak istotne dla mentalnego (umysłowego i psychicznego) oraz duchowego zdrowia człowieka. Nic dziwnego, że we wszystkich regionach Indii, jak również w wielu miejscach poza Indiami – ten mały, cudowny utwór liryczny intonują i śpiewają z wielką szczerością liczni ludzie dla uradowania serc.
Dlatego z wielką radością wydajemy tekst Bhadźa Gowindam w tłumaczeniu na język angielski, którego dokonał Swami Nikhilananda (w polskim przekładzie wykorzystaliśmy także sanskrycki oryginał i kilka innych tłumaczeń angielskich – dop. Redakcji). Jesteśmy pewni, że ta mała książeczka będzie dobrodziejstwem dla tych, którzy nie są tak bardzo zaznajomieni z sanskrytem.
DWADAŚAMANDŹARIKA
Bhadźa Gowindam bhadźa GowindamCzcij Gowindę, czcij Gowindę,
Czcij Gowindę. O głupcze,
Reguły gramatyczne nie uratują cię,
Gdy nadejdzie godzina twej śmierci.
Wyrzeknij się, głupcze, ciągłego pragnienia
Doczesnych dóbr; bądź rozsądny.
Ciesz się tym, co los niesie
I co zdobędziesz własnym wysiłkiem.
Oczarowywany krągłościami kobiety
Bacz, by nie stracić rozumu.
Zawsze pamiętaj, że na ciało to
Składa się tłuste mięso.
Niepewne jest życie człowieka,
Jak drżąca kropla wody na liściu lotosu.
Wiedz, że cały świat skazany jest na
Choroby, ego i zgryzoty.
Dopóki człowiek potrafi zadbać o rodzinę,
Zobacz, jak wszyscy wokół go kochają!
Lecz gdy jego ciało słabnie, nawet w domu
Nikt nie zamieni z nim ani słowa,.
Gdy w ciele duch przebywa,
Rodzina grzecznie pyta o powodzenie,
Lecz gdy dusza opuszcza ciało,
Nawet żona w strachu ucieka od trupa.
Bogactwo nie przynosi niczego trwałego,
Nie kryje w sobie prawdziwego szczęścia,
Bogacz boi się nawet własnego syna.
Tak to wygląda wszędzie.
Dzieciństwo mija na beztroskiej zabawie,
Młodość traci się w przywiązaniu do kobiety,
;Starość upływa na rozmyślaniu o przeszłości,
Ale nikt nie zanurza się w Parabrahmanie.
Kim jest twoja żona? A kim twoje dziecko?
Doprawdy dziwny jest ten przemijający świat!
Czyj jesteś? Skąd przyszedłeś?
Bracie, rozważ te prawdy.
Dobre towarzystwo prowadzi do nieprzywiązania,
Nieprzywiązanie daje uwolnienie z iluzji,
Człowiek wolny od złudzeń nie ma pragnień,
Co obdarza wyzwoleniem za życia.
Ile jest warta namiętność, gdy młodość odeszła?
Jaki pożytek z jeziora, gdy nie ma w nim wody?
Gdzie przyjaciele, gdy zabraknie pieniędzy?
Gdzie jest świat, gdy pozna się prawdę?
Nie pysznij się bogactwem, przyjaciółmi, ani młodością.
Wszystko to może zniknąć w mgnieniu oka.
Postanów porzucić iluzje tego świata maji
I osiągnąć Brahmana.
Przychodzi i odchodzi dzień i noc,
Świt i zmierzch, mija jesień i zima.
Czas swawoli a życie upływa.
Lecz pasja pragnień nigdy nie odchodzi.
W tym bukiecie dwunastu wersów
Wszechwiedzący Śankara,
Czczony jako Bhagawadpada [Boski],
Przekazał pewnemu uczonemu najwyższą mądrość.