Przepowiednia na krążku

 

To, czego dokonam dla tego kraju, Indii, i dla reszty świata w przyszłości zobaczycie na tym, co teraz zmaterializuję – powiedział Sathya Sai Baba i po okrężnym ruchu ręki zmaterializował niewielką metalową tarczę, a potem opisał swoim uczniom ten tajemniczy obiekt i zapowiedział liczne wielkie dzieła, jakich dokona przed ukończeniem swojego pobytu na ziemi w wieku 96 lat. Działo się to w Ooty podczas letniej szkoły z cyklu Seminaria Sai.

W książce Baba: Sathya Sai, Part 2 na stronie 85 jej autor, ś.p. Ra Ganapati, pisze: „Jego (Swamiego) uczniowie gimnazjum dostąpili przywileju obejrzenia kolejnej wyjątkowej kreacji podczas letniej szkoły w Ootacamund w czerwcu 1976 r. (Niestety, zbiór dyskursów z tej szkoły, Seminaria Sai w Błękitnych Górach, ani kolekcja Słowa Sathya Sai nie zawierają ani samego dyskursu, ani nawet wzmianki o tym doniosłym wydarzeniu – dop. tłum.) Swami, który oświadczył, że będzie żył w tym ciele do wieku 96 lat powiedział, że w pozostałych jeszcze 46 latach swojego życia ustanowi 18 ważnych instytucji w całych Indiach i zakręcił ręka. Wtedy w Jego dłoni pojawił się duży medal z wygrawerowaną mapą Indii. Było tam wpisane 18 instytucji, które mają pojawić się w następnym prawie półwieczu. Ponadto medal zawierał też informacje o ważnych ‘przyszłych osiągnięciach’ Swamiego zapisane w sanskrycie za pomocą mikroskopijnych znaków pisma dewanagari.”

To samo zdarzenie wspomniano także w książce Sai, Thy Kingdom Come (Niech przyjdzie Twoje królestwo) autorstwa S. Narayana wydanej w 2012 r. Na stronie 11 zauważa się tam, że wówczas (w 1976 r.) Swami miał 50 lat, a mówiąc o pozostałych 46 latach pośrednio podpowiada, że chodziło Mu o lata kalendarza słonecznego, a nie księżycowego, jak niektórzy próbowali interpretować przedwczesne opuszczenie fizycznego ciała w 2011 r. Podczas tego dyskursu Sai Baba mówił w języku telugu, a tłumacz przekładał to na angielski. Zapis audio głównej części dyskursu jest dostępny w internecie pod adresem: saikingdom.com/audio/Swami_Revelations.mp3. Oto tłumaczenie na język polski oryginalnego przekładu angielskiego.

„To, co zmaterializowałem, zawiera mapę Indii i 18 różnych części składowych tego kraju. W każdym pokazano miejsce, gdzie wrysowano upamiętniającą stupę (pomnik w kształcie słupa), która będzie symbolizować Moją pracę, czyli pracę wykonaną w 18 stanach Indii. Stupy te są zobrazowane na tym medalionie, który właśnie zmaterializowałem. Na medalionie wpisane są też sanskryckie słowa określające prace i przyszłe zadania, które wypełnię. Ciało to, w którym przyszedłem, będzie obecne przez kolejne 46 lat, licząc od teraz. Każda dharmasthapana (dharmiczne przedsięwzięcie) w tych 46 latach, każda praca, która będzie wykonana przeze Mnie w każdym stanie i w całym tym kraju oraz rodzaj dharmasthapany, rodzaj koledżów, rodzaj ustanawianej edukacji zostały już tu opisane. Plan działań na następne 46 lat został już zapisany na medalionie, który został zmaterializowany.

Więcej. Jest tu zapisane też któremu chłopcu jakie zadanie zostanie powierzone w którym z 18 stanów. Jeśli jest ktoś, kto potrafi czytać sanskrycki tekst, może łatwo przeczytać to, co jest w tym medalionie zapisane.

Ramakrishna Paramahansa musiał skorzystać z jednej czy dwóch osób – Wiwekanandy i Brahmanandy, którzy byli sannjasinami (ascetami). Wy nie musicie stać się sannjasinami. W tym szczególnym Moim zadaniu wykorzystam was młodych ludzi w dużym stopniu tak jak tu jesteście, kierując na właściwą ścieżkę, korzystając z was jako narzędzi do wykonania wszystkiego, co ma być zrobione i wszystkiego, co jest opisane na tej szczególnej zmaterializowanej rzeczy.

Po co wzdychacie do tych rzeczy? Osoba, która to stworzyła jest tutaj i należy do was. Dlaczego chcecie zobaczyć, co zostało zmaterializowane? Ja, który to zrobiłem, należę do was. Będę się wami opiekował i powiem wam, co robić. Powoli, nie śpieszcie się – opiszę wam w stosownym czasie wszystko, co zostało tu opisane, wszystko, co zamierzam zrobić w następnych 46 latach i kogo i jak wykorzystam, jak wprowadzę na właściwą ścieżkę. Nie śpieszcie się – pamiętajcie tylko, że powinniście podjąć postanowienie i docenić zadanie, do którego zostajecie powołani. Powinniście z determinacją wykonywać zadanie i kroczyć właściwą ścieżką. To wszystko, co macie robić – resztą zajmę się Ja. Należę do was i jestem z wami. Dlaczego więc myślicie o tym, co wykreowałem? Poza tym, w przyszłości zobaczycie mnie w wielu różnych postaciach, które są przejawem Mnie samego.

Od samego początku Swami ma plan szerzenia po całym świecie boskości i boskiej mocy. Z tego względu Swami ustanowił instytuty edukacyjne i uczniów także sprowadził tutaj w celu ich kształcenia. Jak te dźwiękowe i elektryczne fale znajdą was w przyszłości? Gdy teraz Swami przemawia w audytorium, może być widziany w mandirze (świątyni); gdy znajduje się w audytorium, dzięki swojej mocy dźjotir (światła) może być widziany w klasie lekcyjnej.

To wszystko jest łatwe i pewne, ale najważniejsze jest to, byście tego doświadczyli. Wszyscy tego doświadczycie, wszyscy tym będziecie się cieszyć. Będziecie także to rozpowszechniać i głosić. Otworzycie swoje serca. Jest to podstawowy cel naszego instytutu…

Postanowiłem też, że wkrótce zapoczątkuję ogromny program – ożywianie wśród wszystkich ludzi wszystkich krajów starożytnych obyczajów, starożytnych skarbów, starożytnych tradycji i wszystkich prawd zawartych w świętych pismach. Nie żywcie żadnych wątpliwości, że nam się powiedzie. Zwycięstwo na pewno będzie po naszej stronie. Nie ulegajcie zwątpieniu. Nie stawajcie się niewiernymi Tomaszami. Wkrótce wszem i wobec odtrąbimy zwycięstwo – to pewne, to pewne.

Ucieleśnienia miłości, to, co przyniesie przyszłość, wykracza poza wasze zrozumienie, ale Ja widzę, jaka ona będzie. Przyjdzie czas, że cały świat będzie u Moich stóp. Przyjdzie czas, że cały świat będzie radował się, zrozumiawszy Moją prawdziwą boskość, Moją prawdziwą naturę. Wkładam wielki wysiłek, dlatego ograniczam się, nie pozwalam, by Moja chwała swobodnie rozprzestrzeniała się… Ale na pewno przyjdzie dzień, kiedy ludzie całego świata zrozumieją, czym Swami jest, Jego wspaniałość, Jego majestat, Jego wielkość. I wszyscy będą napływać lakhami (setkami tysięcy) i milionami.

Wy macie możliwość siedzenia blisko Mnie. Zrozumcie tę prawdę teraz, zróbcie najlepszy użytek z okazji, które się wam nadarzają, włączcie się w konstruktywne działania, słuchajcie słów Swamiego, żyjcie Jego miłością, doświadczajcie Jego błogości, która jest jak najbardziej waszą własną. Nie odrzucajcie tej złotej sposobności.

Ten świat niebawem sam stanie się wielkim Prashanthi Nilayam … Diament ten, który jest bezcenną rzeczą, poddawany jest niezliczonym cięciom w postaci trudności. Im więcej cięć doznaje, tym bardziej olśniewający się staje. Podobnie, pnącze przycina się po to, aby było piękniejsze…

Ludzie, organizacje, które nie potrafią życzliwie podejść do tej chwały, która rozpowszechnia się w postaci Sai, w postaci Jego Organizacji, nastają na Mnie, by dewaluować, poniżać, zwodzić ludzi. Ale zapewniam was, że wszystkie te próby spełzną na niczym i im bardziej będą się wysilać, tym większa będzie chwała, tym okazalszy postęp, z jakim te szlachetne rzeczy będą się rozpowszechniać.”

 

W swoim komentarzu na stronie http://www.saikingdom.com/articles/all-articles/629-divine-revelations-reappearance-a-desideratume niejaki Sreejith napisał, że słuchał wystąpienia dr‑a T. Ravikumara, wykładowcy chemii w kampusie Brindawan. „Miał on wykład na szkole na temat kultury i duchowości Indii w 2012 roku i wspomniał o tym samym epizodzie. Myślę, że w 1976 r. sam był w Ooty. Mówił, że chociaż obecni tam uczniowie próbowali czytać sanskrycki tekst na medalionie, napis był tak mały, że nic nie mogli odczytać… Zapis wystąpienia Ravikumara znajduje się w Radiosai (czerwiec 2012 r.).”

[źródła: vs1008.com oraz saikingdom, tłum. KMB, 2015-10-30/-11-01]