Poznaj Jaźń

 

Boski Dyskurs Bhagawana Baby wygłoszony dnia 14 lutego 2009 r. w Muddenahalli (indyjski stan Karnataka)

 

Wyrozumiałość jest prawdziwym pięknem w tym świętym kraju Bharat. Przestrzeganie prawdy jest największą pokutą wśród wszystkich rytuałów. Uczuciem słodkim jak nektar w tym kraju jest miłość do matki. Charakter ceni się tutaj wyżej niż samo życie. Ludzie zapomnieli o podstawowych zasadach tej wielkiej kultury i naśladują kulturę Zachodu. Niestety! Bharatijowie nie zdają sobie sprawy z wielkości ich kulturowego dziedzictwa, tak jak mocarny słoń z własnej siły.

  (Wiersz telugu)                

 

Stworzenie wyłania się z prawdy i zlewa się z prawdą,

Czy jest więc w kosmosie miejsce, gdzie nie ma prawdy?

Wyobraźcie sobie tę czystą i nieskażoną prawdę.

(Wiersz telugu)

 

 

Czemu się boicie, gdy Bóg jest z wami?

 

       Gdziekolwiek spojrzycie, tam jest obecna prawda. Jest w każdym kamieniu, w każdym kamyku, w każdym drzewie, w każdym głazie i każdej skale. Wszystko jest przejawem prawdy. Prawda rozkwita różnorako i w rozmaitych postaciach. Chociaż prawda jest wszędzie, nie można jej zobaczyć, gdyż nie ma formy. Wszystko w tym świecie jest przejawieniem boskiej chwały! Powinniście próbować rozpoznać tę prawdę.

 

Kształcenie powinno wpajać uczniom i studentom wartości ludzkie

       Ucieleśnienia miłości!

       Przybyłem do Muddenahalli po długim czasie. Kiedy byłem tu pierwszy raz, poczyniono wspaniałe przygotowania, zapewniając wygody ludziom, którzy licznie się tutaj zebrali. Organizatorzy z cierpliwością i spokojem wygodnie ich posadowili, aby mogli wysłuchać Mojego Dyskursu. Celem obecnej Mojej wizyty jest zapewnienie tutejszym uczniom możliwości wyższego kształcenia. Teraz ta placówka prowadzi kształcenie do poziomu 12-go standardu (klasy). Jeśli uczniowie chcą kontynuować naukę, muszą przenosić się do odległych miast. Miejsca te są zbyt daleko i takich kosztów nie są w stanie pokryć. Poza tym, mieszkanie w mieście jest pełne trudności. Dlatego postanowiłem zapewnić tutaj, na miejscu, pomaturalne kształcenie aż do stopnia magistra (głośne oklaski).

       Człowiek posiada wszelkie rodzaje mocy, ale cierpi, gdyż ma zbyt wiele pragnień. Wszystkie jego moce utraciły znaczenie z powodu jego nadmiernej chciwości. Chciwość to prawdziwa przyczyna zmartwień i trudności człowieka. Traci on spokój umysłu z powodu nadmiernych pragnień. Dlatego człowiek powinien ograniczyć swoje pragnienia i osiągnąć Atma dźńanę (wiedzę o Jaźni). Człowiek  może pozbyć się swoich zmartwień, gdy zajmie się poszukiwaniem Atma dźńany. Moim życzeniem jest zapewnić uczniom tej placówki ideał kształcenia, tak by w tym rozległym świecie ,po zdobyciu magisterium mogli z wiarą w siebie prowadzić życie.

       Na wsiach dzisiaj jest wiele udogodnień, ale duchowość poszła w zapomnienie. Ludzie porzucili praktykę recytowania różnych imion Boga, takich jak Rama, Kriszna, Gowinda itd. Dlatego postanowiłem załatwić wpajanie studentom nauk pism świętych, takich jak Ramajana, Mahabharata i Bhagawad Gita, aby przyswoili sobie te nauki i dzielili się nimi z innymi. Właśnie w takim celu zakładam nowy kampus naszego uniwersytetu. Mogliście widzieć budynek uniwersytetu w Puttaparthi na szczycie góry. Moim życzeniem jest zbudowanie tak okazałego budynku tutaj i wpajanie także studentom tego regionu kształcenia opartego na wartościach. Ludzie znają nauki Bhagawad Gity, ale nie wcielają ich w życie. Jaki jest pożytek z wiedzy, której nie stosuje się w praktyce? Nauki te należy praktykować, dzielić je z innymi i inspirować ludzi, by stały się częścią ich życia. Zasadniczym celem mojego przybycia w to miejsce jest zachęcenie i zainspirowanie was w tym względzie. Dzisiaj położyłem kamień węgielny pod ten budynek. Postanowiłem przyjechać tutaj ponownie w przyszłym roku o tym samym czasie – budynek powinien być wtedy gotowy (głośne oklaski). Nikt inny nie może zadeklarować tak stanowczo, że praca o takiej skali będzie ukończona w tak krótkim czasie. Postąpiłem tak nie tylko w stosunku do tego kampusu uniwersytetu, ale także w przypadku Szpitala Superspecjalistycznego w Puttaparthi. 22 listopada 1990 r. oświadczyłem, że szpital zacznie działać 22 listopada następnego roku i właśnie tego dnia zaczął działać. Czy wiecie jak pojawiło się tam niezbędne wyposażenie? Wieczorem 21 listopada o godzinie 11 przyjechał wielki samochód ciężarowy wypełniony całą potrzebną aparaturą. Tak jak zapowiedziałem rok wcześniej, w dniu inauguracji przeprowadzono cztery operacje serca. Operacje powiodły się i pacjenci zostali zwolnieni w przeciągu pięciu dni. Kładę kamień węgielny pod ten budynek 14 lutego 2009 r., zaś kampus ten rozpocznie działalność 14 lutego przyszłego roku. Do tego czasu wszystko będzie gotowe i studenci będą mieli zapewniony dostęp do wszystkich udogodnień.

 

Wszystko możecie osiągnąć dzięki wierze w siebie

       Studenci powinni rozwijać wiarę w siebie. Wielu z was mogło czytać historię Abrahama Lincolna, który w czasach szkolnych żył w ubóstwie. Podczas gdy inni uczniowie przychodzili do szkoły w drogich ubraniach, Lincoln, idąc do szkoły, nie mógł sobie pozwolić nawet na właściwe okrycie.  Któregoś dnia jego koledzy naśmiewali się z niego i poniżali go. Przyszedł do domu z płaczem i opowiedział matce jak go obrażano i poniżano. Matka pocieszyła go mówiąc: „Mój drogi synu, nie pozwól, by pochwały czy poniżanie miały na ciebie wpływ. Rozwiń wiarę w siebie. Mocno wierz w Boga. Wtedy wszystko pójdzie ci dobrze.” Te słowa odcisnęły trwały ślad na młodym sercu Lincolna. Przy zachęcie matki wyrobił w sobie wiarę w siebie. Ostatecznie doszedł do pozycji prezydenta Ameryki. Gdy został prezydentem, wyraził swoją głęboką wdzięczność matce, gdyż to dzięki jej naukom awansował na tak wysokie stanowisko.

       Dla osoby, która wierzy w siebie i jest odważna, na tym świecie nie ma nic niemożliwego. Może dokonać wszystkiego. Dlatego niezbędne jest wzmacnianie wiary w siebie. Nie przejmujcie się tym, co mówią inni. Nie bójcie się – nawet gdy naśmiewają się z was. Czemu mielibyście się bać, gdy Bóg jest z wami? On jest mieszkańcem waszego serca. Jest nie kim innym jak waszą Atmą. Możecie to nazywać Atmą, albo Bogiem, albo świadomością – wszystko to są różne imiona lub nazwy tej samej rzeczywistości. Jeśli do złotnika zaniesiecie złoto i poprosicie o wykonanie obrączki, zrobi z niego obrączkę. To samo złoto można stopić i wykonać obrączkę na nogę lub łańcuszek. Obrączka na palec lub na nogę oraz łańcuch są wykonane z tego samego złota. Podobnie, chociaż Atma przyjmuje różne formy, ta sama jest obecna w każdym. Atmy nie można podzielić. Ekatma sarwa bhutantaratma (jedna Atma mieszka we wszystkich istotach). Ekam sat wiprah bahudha wadanti (jedna jest prawda, którą mędrcy nazywają rozmaicie). Nikt nie może przypisywać pierwiastkowi Atmy jakichkolwiek różnic. Jeśli wykonujemy nasze zadanie z tego rodzaju wiarą w siebie, możemy osiągnąć wszystko. Wtedy powiedzie się nam we wszystkich dążeniach.

       Wszyscy powinniście stać się wielkimi przywódcami. Dzisiaj nasz kraj przechodzi przez krytyczną sytuację. Ludzie bardzo interesują się tym, kto powinien zostać ich przywódcą. Dlatego wy powinniście stać się przywódcami, pójść w masy, zapewnić im niezbędną zachętę i ustanowić prawe społeczeństwo. Wszyscy wiecie, że wiele zła wkradło się do naszego społeczeństwa. Wielu pedagogów mówiło, że będzie pracować dla dobra społeczeństwa, ale żaden z nich nie zrobił nic. Społeczeństwo można naprawić tylko poprzez tych, którzy mocno wierzą w Boga. Uczniom i studentom powinno się wpajać święte nauki i zachęcać do uczestniczenia w służbie na rzecz społeczeństwa. Tylko wtedy na świecie zapanuje pokój. Nie wystarczy, jeśli będziecie tylko modlić się, Samasta lokah sukhino bhawantu (niech wszystkie istoty wszystkich światów będą szczęśliwe). Powinniście służyć światu. Służcie wszystkim, Bangaru (samorodki złota)! Powinniście rozwinąć ducha bezinteresownej służby, uważając siebie za sługę wszystkich. Dzisiejsi przywódcy przychodzą i odchodzą. Zaraz gdy zostaną przywódcami, zapominają o swoich obowiązkach.  Ci przywódcy stają się dzisiaj MLA, jutro MLC, a potem ministrami. Ale wszyscy przychodzą i odchodzą. Żaden z nich nie jest na swoim stanowisku stabilny. Wy nie powinniście stać się tacy. Tylko ci, którzy mają wiarę w siebie mogą zostać prawdziwymi przywódcami. Powinniście rozwinąć w sobie współczucie dla biednych ludzi i próbować ich chronić. Ofiarujcie im pożywienie i ubrania i pokazujcie właściwą drogę. Nie musicie robić tego, co wykracza poza wasze możliwości. Na cokolwiek małego możecie sobie pozwolić, róbcie to w taki sposób, by osiągnąć maksymalne efekty. Zakładam tę placówkę mając tego rodzaju oczekiwania i błogosławię was wszystkich, abyście tego dokonali. W przyszłym roku, 14 lutego, przyjadę tutaj i otworzę ten nowy kampus naszego uniwersytetu.

 

Uczniowie i studenci powinni zdobyć dobre imię

       Nie powinniście martwić się o fundusze. Jak dotąd, nikogo nie prosiłem o pieniądze. Czy istnieje potrzeba proszenia o pieniądze, gdy bogini dostatku, Lakszmi, mieszka w Moim sercu? Dlatego, nie powinniście prosić nikogo o pieniądze. Ja zapewnię wszystko. Nie żebrzę od nikogo. Nie jestem żebrakiem. Niezależnie jakie będą wydatki, wszystko wezmę na siebie. Sami zobaczycie jakie będą skutki. Nawet mieszkańcy Bangaluru będą zdumieni, gdy zobaczą pracę, którą wykonam.

       Uczniowie i studenci! Wiedźcie życie z wiarą w siebie, niezachwianą wiarą w Boga i oddaniem i dobrze się uczcie. Myślcie, że Bóg stale jest z wami. W rzeczywistości, On mieszka w waszym sercu. Nie bierzcie pod uwagę możliwości, że jest oddzielny. Wasi rodzice mogą być daleko od was, lecz Bóg nigdy nie będzie daleko. Dlatego, rozwińcie oddanie Bogu. Możecie zapomnieć o wszystkim, ale nigdy nie zapominajcie o duchowości. Moc duchowości jest większa niż jakakolwiek inna moc. Nie ma innej mocy większej niż ona.

       Siedzi tu też nasz Narasimha Murthy. Powinien zostać tutaj jakiś czas, aby wszystko zorganizować. (Mówiąc to, Swami wykreował złoty sygnet dla Śri Narasimha Murthy’go i założył go na jego palec.) Powinien pomóc przy wybraniu dobrych nauczycieli, którzy wypełnią cele tej placówki. Narayana Rao! Ty i wszyscy twoi nauczyciele powinniście pracować zgodnie dla wzrostu i rozwoju tego kampusu. Jeśli będziecie czegokolwiek potrzebować, powinniście prosić Mnie. O nic nie proście nikogo innego. Zaspokoję wszystkie wasze potrzeby. Czy mój długi Dyskurs nie sprawia wam niedogodności? (Śri Narasimha Murthy i inni powiedzieli, że to ich wielkie szczęście, że mogą słuchać Dyskursu Swamiego.) Oczywiście, wszyscy macie wielkie szczęście. Drodzy uczniowie i studenci! To naprawdę wielkie szczęście, że już w tym młodym wieku dostąpiliście błogosławieństwa doświadczenia błogości Darśanu, Sparśanu i Sambhaszanu (widzenia, dotknięcia i rozmowy) Swamiego. Darśanam papa naśanam, sparśanam karma wimoćanam, sambhaszanam sankata naśanam (wizja Boga gładzi wszystkie grzechy, Jego dotyk niszczy więzy karmy, rozmowa z Nim usuwa wszystkie kłopoty). Mało tego, te trzy przeżycia oddalają wszystkie doczesne cierpienia. Swoimi doświadczeniami powinniście dzielić się także z rodzicami. Jeśli mają jakieś złe nawyki, próbujcie zwracać im uwagę, aby dzięki temu mogli się ich pozbyć. Zdobywajcie dobre imię, aby wasi rodzice mogli dumnie oświadczyć: „Nasz chłopiec studiuje w placówce Sai, co spowodowało wielką w nim przemianę.” Nie zasłużcie sobie na złe imię, żeby nie musieli mówić z ubolewaniem: „Nasz chłopiec uczęszcza do takiej a takiej szkoły, gdzie zszedł na złe drogi.” Zdobądźcie dobrą opinię. Kiedy zdobędziecie dobrą reputację, możecie w życiu osiągnąć dowolnie wysoką pozycję. (W tym miejscu jeden ze słuchaczy zawołał: „Swami! Odnosimy wrażenie, że dzisiaj zostaliśmy przeniesieni do nieba.”) Bardzo szczęśliwy, bardzo szczęśliwy. Zawsze bądźcie szczęśliwi. (Bhagawan zaśpiewał bhadźan: Prema mudita manase kaho Rama, Rama, Ram i ciągnął dalej.)

 

Nigdy nie rańcie swoich rodziców

       Gdy spotykacie któregoś ze swoich kolegów, nie mówcie: „O przyjacielu! Cześć, cześć ... jak się masz?” Zamiast tego zwróćcie się do niego z miłością: „Bracie! Jak się miewasz?” i przywitajcie się z nim. Sarwa dźiwa namaskaram Keśawam pratigaććati, sarwa dźiwa tiraskaram Keśawam pratigaććati  (niezależnie komu oddajesz cześć, dosięga to Boga, kogokolwiek krytykujesz, dosięga to Boga). Dlatego, szanujcie każdego. Kochajcie głęboko swoich rodziców. To właśnie rodzice dali wam życie i wychowali was. W rzeczywistości, wszystko co macie zostało wam dane przez rodziców i to oni wzięli na siebie wszystkie wasze cierpienia. Dlatego, nigdy nie przyprawiajcie ich o żadne trudności. Jeśli będziecie się zachowywać w tak szlachetny sposób, Bóg pobłogosławi was dostatkiem i pomyślnością. Powinniście ich utrzymywać i pomagać im. Dzieci powinny bacznie zważać, aby nie sprawiać rodzicom żadnego cierpienia. Nigdy nie dopuśćcie, aby przez was płakali. Jeśli uszczęśliwicie ich, wasze dzieci również was uszczęśliwią. Nigdy nie rańcie nikogo. Zawsze proponujcie wszystkim pomoc. Zawsze pomagajcie, nigdy nie rańcie.

       Wielu zagranicznych wielbicieli, stosując się do nauk Swamiego, także ulega transformacji. Deklaruję wobec was wszystkich, że w przeciągu następnych 18 lat cały świat stanie się niczym jedna rodzina. Wkrótce Bharat (Indie) będzie miał wielkie miano duchowego przywódcy świata, a kultura i duchowość Bharatijow (Hindusów) rozejdzie się na wszystkie zakątki świata.

 

[z Sanathana Sarathi, March 2009, s. 66-70 i 81, tłum. KMB; 2009.03.22]