Dzisiaj oceniacie kogoś jako złego człowieka, lecz jutro możecie wychwalać go jako dobrego. Dobro i zło kryje się w waszych myślach. To produkt waszych umysłów. W rzeczywistości, człowiek z natury jest zawsze dobry. Ludzkie życie jest prawdziwie święte. Dlatego mówi się: Dajwam manusza rupena. Nie pomniejszajcie się myśląc, że jesteście zwykłymi śmiertelnikami. Jesteście naprawdę samym Bogiem. Sam fakt, że przedstawiacie Go w postaci człowieka, starcza za dowód, że istota ludzka jest zasadniczo boska. Nie przypisujcie zbytniej wagi imionom i formom. Zrozumcie wrodzony pierwiastek boskości.

Jaki pożytek z urodzenia się jako ludzkie istoty, jeśli zachowujecie się jak zwierzęta? Nie musicie porzucać wszystkiego i być sannjasinami². Dostrzeżcie Boga w człowieku. Bóg jest wszechobecny. Nie można powiedzieć, że Bóg jest ograniczony do określonego miejsca. Nie ma miejsca, gdzie nie byłoby Boga.

Sarwatah pani padam tat sarwato ‘kszi śiromukham, sarwatah śrutimal loke sarwam awritja tiszthati (Brahman swoimi „rękami, stopami, oczami, głową, ustami i uszami przenika wszystko,” przenika cały wszechświat).

Uprawiamy padi³. Ale nie zjadamy go w surowej postaci. Usuwamy łuski pokrywające ziarna i oczyszczamy go. Dopóki ziarno ryżu jest w łusce, jest zmuszone do „ponownych narodzin”. Nasze pragnienia przypominają łuski pokrywające ziarna ryżu. Kiedy tylko porzucimy wszelkie pragnienia, uwolnimy się z koła narodzin i śmierci.

Padi nadaje się do zjedzenia dopiero wtedy, gdy poddamy go procesowi oczyszczenia do postaci ryżu. Ryż jest podstawą różnorodnych potraw, takich jak pulihora, ćitrannam, ćakkera, pongali, pajasam, etc. Z ryżowej mąki sporządza się idli i dose. Nazwy tych potraw mogą się zmieniać, ale najważniejszy ich składnik, ryż, pozostaje we wszystkich taki sam. Tak jak padi przemienia się w ryż jadalny, tak nasze umysły muszą się oczyścić w procesie samskary⁴.

Ulegacie złudzeniu, ponieważ patrzycie na wszystko z materialnego punktu widzenia. Musicie zmienić widzenie. Nie spodziewajcie się, że Bóg zmieni stworzenie. Dał wam wszystko w nieskazitelnej formie. Ale zanieczyszczacie to z powodu egoistycznych pragnień. Winien temu wszystkiemu jest umysł. Dlatego zniszczcie umysł, a wszystko stanie się dla was jasne.

Ucieleśnienia miłości!

Wasze serca są czyste i święte, ale ulegliście złudzeniu rzucanemu przez chmury pragnień. Słońce i księżyc przestają być widoczne, gdy przesłonią je chmury. Tak samo wy nie jesteście w stanie dostrzec rzeczywistości, gdy odgradzają ją od was pragnienia.

Dzieciństwo mija na nic nie znaczących zabawach z innymi dziećmi
Młodość mija na miłosnych rozrywkach
Wiek średni trawi czas i wysiłki na gromadzenie bogactw
Potem przychodzi zdziecinnienie, czas wlecze się na tęsknocie za ziemskimi pragnieniami i brakuje go na kontemplację Boga.
Tak marnujemy bezcenne ludzkie narodziny, głęboko zaplątani w sieć karmy.

Dopóki dysponujecie siłą fizyczną i energią, cieszycie się uczestniczeniem w wystawianej sztuce i śpiewaniem (atalu i patalu). Jednak nie należy angażować się w żadną sprawę ponad pewne granice. W miarę lat ciało się zmienia. Wszyscy wiecie, jak wielką pieśniarką była M.S. Subbulakszmi. Jednak jej głos na starość przestał jej służyć. Kiedy Mi o tym wspomniała, odrzekłem jej, że nadużywała swego głosu i to jest powodem jej kłopotów.

Wasz głos i wzrok, wraz z upływem czasu, nieuchronnie podlegają zmianom. Dręczą was niepokoje i obawy, ponieważ polegacie na swoim ciele. Szukajcie oparcia w niezmiennym i wiecznym pierwiastku Atmy.

Człowiek rujnuje sobie życie z powodu przyzwyczajeń. Powinien wieść prawe życie. Nie przywiązujcie zbytniej wagi do jedzenia i picia. Traktujcie charakter jak własny oddech. Przy braku charakteru będziecie musieli w życiu stawić czoło niezliczonym trudnościom.

Boskość jest określana jako Sat, co oznacza niezmienny i wieczny pierwiastek. Ludzie nazywają Ją różnymi imionami, w zależności od wyznawanej religii. Muzułmanie wielbią Boga, mówiąc: Allach ho akbar⁵, uważając Go za swoją jedyną ucieczkę. Bez względu na to, czy ktoś jest muzułmaninem czy hindusem, Bóg pozostaje jedynym wybawcą wszystkich! Powiedźcie sobie dosadnie: „Chcę Boga”. Oddawajcie się Bogu, a nie rozrywce! Jeśli zaakceptowaliście Ramę jako swojego Boga, powinniście spędzić całe życie na kontemplacji Ramy. Obecnie jednak człowiek stał się kapryśny. Jednego dnia stawia na ołtarzu Ramę i wielbi Go, recytując Jego imię. Ale już następnego dnia, jeśli jego życzenia nie zostają spełnione, zamienia obraz Ramy na obraz Kriszny.

Był kiedyś wielbiciel Pana Śiwy. Wielbił Śiwę codziennie i śpiewał świętą pańćakszari mantrę „Om namah Śiwaja⁶”. Jednak po jakimś czasie uznał, że Pan Śiwa nie obdarzył go żadną łaską. Dlatego schował obraz Śiwy w szafce, a na ołtarzu postawił obraz Ramy. Na początku odczuwał pewien spokój. Ponieważ jednak jego pragnienia wciąż pozostawały niespełnione, więc się zniecierpliwił. Odłożył obraz Ramy w to samo miejsce i zaczął czcić Krisznę, zgodnie z radą otrzymaną od swojego guru. Nieprzerwanie powtarzał boskie imię: „Gopala Kriszna”. Po pewnym czasie uznał, że nawet Kriszna nie zrobił dla niego nic dobrego. Któregoś dnia odwiedziła go pewna religijna kobieta i rzekła: „Nie ma sensu oddawać czci Ramie i Krisznie. Lepiej odprawiaj pudźę (rytuał) dla Dewi.” Zgodnie z tym, mężczyzna postawił na ołtarzu obraz Dewi i zaczął oddawać jej cześć. Gdy odprawiał pudźę, zauważył, że pachnący dym z kadzidełek płynie w kierunku szafki, w której trzymał obrazy innych bóstw. Postanowił usunąć je stamtąd, gdyż pomyślał, że kadzidełka palą się dla bogini i że tamci bogowie nie mają prawa cieszyć się ich zapachem. Nagle stanęła przed nim sama Boska Matka i powiedziała: „O, głupcze! Przez kilka dni wielbiłeś Śiwę, potem Go porzuciłeś dla Ramy, a w końcu dla Kriszny. Jaką mam gwarancję, że jutro nie pozbędziesz się też mojego obrazu? To nie jest prawdziwe oddanie. Powinieneś kontemplować na jednym imieniu i formie, do ostatniego oddechu. Powinieneś też trwać nieporuszony wobec trudności i wieść duchowe życie. Napełnij swe serce świętymi uczuciami. Tylko wtedy dostąpisz spełnienia życia.” Jeśli pragniecie czynić postępy w życiu, nigdy nie zapominajcie imienia Boga. Nie odciągajcie umysłu od jednego imienia na korzyść innego. Niech wasz umysł pozostanie skupiony na jednym imieniu i na jednej formie.

Manah ewa manuszjanam karanam bandhamokszajo (umysł jest przyczyną zniewolenia i wyzwolenia człowieka). Umysł jest chwiejny z powodu waszych pragnień. Osiągniecie więc spokój tylko wtedy, gdy porzucicie pragnienia. Zwykłe akty dobroczynności nie uszlachetnią was. Ofiarujcie się Bogu w akcie pełnego oddania. Tylko wtedy możecie osiągnąć spokój i szczęście. Panujcie nad swoimi pragnieniami. Kontrolujcie swoje myśli. Wówczas wszystko znajdzie się pod waszą kontrolą.

Ucieleśnienia miłości!

Jesteście spadkobiercami wiecznych zasad prawdy i miłości. Satjannasti paro dharma (nie ma dharmy⁷ wyższej niż prawda). Uznajcie satję (prawdę) za podstawę swojego życia. Kroczcie drogą dharmy (prawości). Tylko wtedy przejawi się w was miłość. Mając miłość, osiągnięcie sukces w każdym przedsięwzięciu.

Ucieleśnienia Atmy!

Nie jesteście skazanym na rozpad ciałem. Jesteście jego wewnętrznym mieszkańcem, który nie rodzi się, ani nie umiera. Nie posiada też żadnych przywiązań. Staniecie się nieśmiertelni, kiedy uświadomicie sobie swą prawdziwą tożsamość. Uwolnicie się od wszelkich zmartwień i pragnień. Możecie zapytać: „Czy istnieje ktokolwiek bez zmartwień i bez pragnień?” W tym względzie Ja jestem tego żywym przykładem. Nie mam absolutnie żadnych pragnień. Wszystko mieści się w Mojej dłoni. Mogę dać wam wszystko, o co poprosicie. Jednak nie proście Mnie o rzeczy materialne, bo przemijają jak płynące chmury. Proście o to, co wieczne. Cały świat jest podtrzymywany przez dwie bliźniacze zasady prawdy i miłości. Są one obecne w każdym. Ja jestem Prawdą obecną we wszystkim. Jestem Miłością obecną we wszystkim. Prawda i Miłość są wszechobecne. Jednak nie czynicie wysiłków, żeby doświadczyć Prawdy i Miłości.

Ucieleśnienia miłości!

Być może, zajmujecie dzisiaj stanowiska, które dają wam władzę, ale jak długo będziecie przy władzy? To rzecz przemijająca. Jedynie boskość jest wieczna. Wybraliście drogę prawdy. Nigdy z niej nie schodźcie. Nigdy nie zapominajcie Prawdy, którą przeżyliście. Możecie zapomnieć o wszystkim w życiu, ale nie o Prawdzie i Miłości. Prawda jest bahirwahini (przejawionym strumieniem), a Miłość jest antarwahini (strumieniem wewnętrznym). Trzeba je chronić i podtrzymywać. Taki jest obowiązek istoty ludzkiej. Człowiek pozbawiony Prawdy i Miłości w ogóle nie zasługuje, by go nazywać istotą ludzką!

Ucieleśnienia miłości!

Niech wasze życie wypełnia miłość. Nie ograniczajcie jej do rodziny i przyjaciół. Dzielcie się nią ze wszystkimi. Każdego spotkanego człowieka traktujcie jak ucieleśnienie boskości. Dzielcie się miłością z innymi ludźmi i stańcie się odbiorcami ich miłości. Kroczcie drogą prawdy. Zawsze nauczam zasad prawdy i miłości. Zgromadzenia takie jak obecne, są po to, żeby wezwać was do trzymania się ścieżki prawdy i miłości. Zebraliście się tutaj, ponieważ Mnie kochacie. Skoro przyszliście tutaj i wysłuchaliście mojego przesłania, praktykujcie prawdę i miłość w swoim codziennym życiu. Tylko to uczyni Mnie bardzo szczęśliwym. Niech waszej miłości nie plamią ziemskie uczucia. Niech płynie nieprzerwanie w stronę Boga. To był ideał, który demonstrowała Radha. Ciągle była zatopiona w myślach o Krisznie. Samo jej imię wyraża jej wielkość i świętość. Jeśli zaczniecie od R, otrzymacie Radha; jeśli zaczniecie od A, otrzymacie adhar (bazę, podstawę); jeśli rozpoczniecie od D, otrzymacie dhara (nieprzerwany przepływ); A jeśli zaczniecie od kolejnego A, otrzymacie aradh (wielbienie). Co oznacza, że u podstawy życia Radhy leżało nieprzerwanie wielbienie Pana Kriszny. Radha symbolizuje Dharę (Prakriti lub Naturę). Kriszna jest Paramatmą (Bogiem). Dla Radhy istniał jedynie Kriszna i nikt więcej. Całkowicie pogrążyła się w miłości do Kriszny. To dzięki tak ukierunkowanemu na jedno oddaniu osiągnęła wyzwolenie. Każdy, kto pragnie wyzwolenia, powinien podążać drogą miłości, jaką ukazała nam Radha.

Ucieleśnienia miłości!

Nie chcę sprawiać wam kłopotu długim mówieniem. Dlatego kończę Mój dyskurs. Każdą wykonywaną pracę traktujcie jak pracę Boga. Dostrzegajcie Boga wszędzie. Będę szczęśliwy, jeśli rozwiniecie te boskie uczucia. Zebrało się tutaj tak wiele osób. Obdarzam was świętym bogactwem Mojej miłości i błogości. Niechaj życie was wszystkich będzie długie, szczęśliwe, wypełnione zdrowiem i spokojem!

[tłum. JC, korekta KMB; 2005.12.11]